وقتي قرار است براي بچه‌ها قصه بگوييم، چه از روي كتاب، چه از حفظ، بايد فوت‌وفن‌هايش را تمرين و جادوي قصه را در كلمات‌تان جاري كنيد. دست بچه‌ها را بگيريد، آن‌ها را به شهر قصه‌ها ببريد و بگذاريد جادوگران شهر قصه، با چوب جادو، حرف‌هاي شما را به بچه‌هايتان بزنند.
* وقتي براي بچه‌ها قصه مي‌گوييم، بايد فن بيان‌مان را قدري تقويت كنيم. براي رعايت اين جنبه، بايد دقت كنيم كه داستان، نه محاوره‌اي بيان شود و نه خشك و خشن تا عنصر جذابيت، در آن رعايت شود.
* بچه را با قصه همراه كنيد تا كودك، داستان كودكانه را درك كند و ارتباط عاطفي ميان او و داستان، ايجاد و مفهوم قصه نيز منتقل شود.
* در قصه گويي، از ابزارها غفلت نكنيد. گاهي، يك عروسك، جريان قصه‌گويي را براي فرزند شما، به‌كلي تغيير مي‌دهد. استفاده از ابزارها، براي بچه‌هاي كوچك كه توان خواندن و نوشتن ندارند، موجب مي‌شود تصويرسازي ذهني آن‌ها تقويت شود.
* در زمان قصه‌گويي، فقط گوينده نباشيد؛ بلكه تلاش كنيد ميان داستان و كودك، ارتباط برقرار كنيد. از او كمك بگيريد و بكوشيد او، كاملا خودش را درگير قصه بداند.
* قصه را طوري بيان كنيد كه مخاطب را تا پايان قصه همراه كند و گره فكري براي او هم ايجاد شود تا به هدف قصه برسيد.
* اگر داستان، مفاهيم سختي دارد، شما آن را كالبدشكافي كنيد.
* به ياد داشته باشيد كه قصه، براي بيدار كردن بچه‌هاست، نه خواباندن آن‌ها.
* متناسب با سن بچه‌هايي كه قرار است براي آن‌ها قصه گفته بشود، قصه را انتخاب كنيد؛ قصه‌هاي شيوا و روان.
* بچه‌ها، در دوران قبل از دبستان، خيلي پرهيجان هستند و نشاط زيادي نياز دارند و نوع ارتباط قصه‌گو با مخاطب، موجب مي‌شود تاثير قصه افزايش يابد.
* روخواني از روي كتاب، براي بچه‌ها هم قواعد خاص خودش را دارد:
- وقتي كتاب را به دست مي گيريد، سعي كنيد در تمام فراز و فرود قصه، لحن‌تان تغيير كند.
- با عبارات و جملات كتاب بازي كنيد تا فرزندتان، درگير داستان شود، در فضاي داستان قرار بگيرد و قصه را بهتر درك كند.
- اجازه بدهيد بچه‌ها در زمان خواندن كتاب، همراه شما، خطوط را دنبال كنند، تصاوير را ببينند و داستان را بشنوند تا حس‌هاي بيش‌تري را با داستان، درگير كنيد.